- υψηλόφρονας
- ο1. αυτός που έχει υψηλά φρονήματα, γενναιόφρονας, μεγαλόψυχος.2. περήφανος, αγέρωχος, αλαζόνας, ψηλομύτης.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
υψηλόφρονας
Look at other dictionaries:
ὑψηλόφρονας — ὑψηλόφρων high minded masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
высокомоудрьныи — (1*) пр. Высокомерный: егда же пакы супротивныи инѣмъ образомъ намысли(т) на тѩ высоко мѹдрены˫а помыслы влага˫а. (ὑψηλόφρονας) ЖВИ XIV–XV, 131г … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
υπέρφρων — ον, Α 1. πολύ υπερήφανος, αγέρωχος («τῶν φρονημάτων ὁ Ζεὺς κολαστὴς τῶν ἄγαν ὑπερφρόνων», Ευρ.) 2. γενναιόψυχος, υψηλόφρονας·3. το ουδ. ως ουσ. τὸ υπέρφρον γενναιοφροσύνη 4. (το ουδ. πληθ. ως επίρρ.) ὑπέρφρονα πολύ υπερήφανα, αλαζονικά. [ΕΤΥΜΟΛ.… … Dictionary of Greek
υψηλόφρων — ον / ὑψηλόφρων, ον, ΝΜΑ, και τ. αρσ. υψηλόφρονας Ν, και ὑψηλόφρονος, ον, Α αυτός που έχει υψηλά φρονήματα μσν. αρχ. υπερήφανος, αλαζόνας («ὑψηλόφρων μοι θυμὸς αἴρεται πρόσω», Ευρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ὑψηλός + φρων (< φρήν, φρενός), πρβλ. μεγαλό… … Dictionary of Greek
υψηλοφροσύνη — η 1. το να είναι κανείς υψηλόφρονας (βλ. λ.), γενναιοφροσύνη, μεγαλοψυχία, ιπποτισμός. 2. αλαζονεία … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
